گویی که جانم می رود

حس می کنم همه چیز با هم درحال از دست رفتن است..

همه چیز های مهم زندگی ام یک جا، با هم دارند از دستم می روند!

و من جز این که نگاه کنم و اشک بریزم و از شدت اشک ریختن دچار سر دردی وصف ناپذیر شوم، از پس کار دیگری برنمی آیم!

حتما عده ای هستند که بگویند با این همه انرژی و فاز منفی که درون افکارت هست نتیجه بهتر از این نمی شود!

من اما فکر می کنم کار، کار خداست! بس خنجر حرف هام رو به او بود!