آخر وقت کاری ختم به خیر نشد. اصلا روزی که به گندترین حالت ممکن آغاز شود به گندترین حالت ممکن هم تمام می شود!
اشکم در آمد....
این بار دوم است که به دلیل سختی های کار همین جا سر کار اشک ریخته ام!
موضوع چه بود؟ حرفی را منشی رئیس درست و کامل به من منتقل نکرده بود.. من هم به طبع کار را تا همان اندازه که به من منتقل شده بود اجام دادم..
بعد هم مواخذه شدم...
برگشتم اتاقم گریه کردم!
منشی رئیس قبول نکرد حرف رئیس را نیمه به من منتقل کرده! گفت بابت سرشلوغیش حرف مرا درست نشنیده!!!!!
بگذریم از همه چیز .. من خسته ام!
بریا اولین بار در تمام سی سال زندگی ام خواستم کاش آنقدر در رفاه بودم که هرگز تن به این همه حقارت و سختی و فشار و استرس نمی دادم!
همیشه از این سختی ها در زندگی ام خشنود بودم... باعث سر بلندی و افتخارم بوده.. پل پیروزی ام!
اما کدام پیروزی؟! پیروزی در قبال چه!؟
درست ترش این است که بگویم باخته ام ....
مدت هاست به این فکر می کنم فرزندم را طوری تربیت کنم که در آینده آقای خودش باشد.. مثلا کارگاهی .. مغازه ای .. شرکتی جیزی داشته باشد به واسظه مهارتش که زیر بلیط هیچ کسی نرود! بله قربان گوی کسی نباشد!
به علاوه نظرم عوض شده از اینکه فرزندم باید با سختی آشنا شود... اینجا کنار سختی به تو درد تزریق می کنند... می خواهم در رفاه مطلق باشد!!!
آخی خسته نباشی نیوشای عزیزم. خدا قوت. :*
ممنونم دوست خوبم
:)
سلام
سخت نگیر همه چی درست میشه...
منم برای فرار از این مشکلات به محضی که شرایط فراهم شد بازنشسته شدم...
موفق باشی...
خوش به حالتون
به نظرتون با قراردادهای یک ساله کی می شه بازنشست شد؟!
سعی می کنم همه چی رو دایورت کنم به درک که سخت نگیرم ولی بعضی روزا بد جو ر فشار میاد بهم!
...
خواهر و پدرم با شما هم عقیده ن... اینه که حالا من بیکارم، با اینکه 25سالمه...
من منظورم این بود فرزندم با مهارتش بشه آقای خودش ..
نه مثل من بی مهارت یه پشت میز نشین تو سری خور
باور کن دیروز انقد روم فشار بود که فکر می کردم بهترین کار اینه که فرزندم انقد در رفاه باشه که فقط بخوره و بخوابه!