یادم رفت بنویسم.. باید زودتر از این ها می نوشتن...
از اینکه همسرجان بعد از آن چند روزی که در بهت و حیرت بود در باب پدر شدنش خیلی زود خودش را با شرایط جدید وفق داد یا به ظاهر تلاش کرد که اینگونه نشان دهد...
هر روز تاکید دارد که با نی نی حرف بزن... مهربان حرف بزن ....
شب ها می پرسد: حال نی نی چطوره؟ یا اینکه: از نی نی چه خبر؟!
دیشب هم می گفت برای آرتا کسر شأن است ماشین باباش پراید باشد باید یک فکری برای خرید بلریانت بکنم (نمی دانم اسمش همین است یا نه)
صبح ها فقط میلم به نان سنگک یا بربری یا نان روغنی با طعم خاص می کشد.. هر روز برایم یک نان سنگک تازه می خرد ....
برایم مثل قبل نهار و شام می پزد و هر بار می گوید خودت بگو چی دوست داری...
تاکید دارد لباس های کوچولو باید مارک باشند و ...
خوب همه این ها خیلی خوب است.. خیلی شیرین است....
من مدتی بود از همسر جان گله مند بودم بابت برخی اتفاقات که قبلا نوشته بودم امای ادم رفته بود به این موارد دقت بیشتری کنم..
یادم رفته بودم طعم شیرین این ها را خوب مزه مزه کنم....
+ دیشب می گفت: خیلی دوست دارم برا همین نی نی رو هم دوست دارم اگه دوست نداشتم به نی نی هم حسی نداشتم!
فقط میتونم بگم قدر زندگیتو بدون نیوشا. آسمون همه جای دنیا یه رنگه. قدر بدون. قدر بدون :*
چشم
دقیقه های ناسپاسی یا غفلت تو زندگیم زیادن
چشم باید نگاهم رو عوض کنم
واوووو
مهمترین وظیفه پدرها تو دوسال اول فقط مراقبت از مادره. ظاهرا همسر شما داره یاد میگیره
:)
این خیلی حس خوبیه
ممنون عزیزم شما لطف داری
اتفاقا منم معتقدم شمام خیلی مهربونی و البته با درک بالا و خیلی مسئولیت پذیر.خصوصیتهای خیلی خوبی که باید قدر داشتنشونو بدونی.
امروز شنیدن این حرفا رو لازم داشتم میون این همه اشک..
ممنونم عزیزم
آخی.خیلی خوشحالم اوضاع روبراه شده.حالا روبراه ترم میشه مطمئن باش.بذار نی نی بیاد
گاهی تلخی ها باعث میشن قدر خوشی ها و لحظه های خوب بیشتر بدونیم و اینکه داشته هامون کم نیستن.
آره اوضاع خوبه..
می دونی من آدمی نیستم که هر حرف و رفتاری رو بپذیرم همیشه در حال رفع یا ایجاد چالشم :)
ممنونم
می دونستی خیلی مهربونی؟! :)